گاه‌نوشت‌های یک زریر

گاه‌نوشت‌های یک زریر

گاه‌نوشت‌های یک زریر

گاه‌نوشت‌های یک زریر

شهریور

به شهریور زیبا از ما سلام . به عطر شالی و پرواز سنجاقک .به خنکای سحری ونسیم های ظهرهایش. به بوی جاریِ خدا در هر روزَش. سلام به امید. سلام به زندگی . سلام به دلتنگی های کودکانه برای نخستین روز مهر ماه . سلام به خدا و مهربانی‌اش .

و شکر بابت هر لحظه . برای عطر ناب خلقت‌ . برای لذتِ بودن. برای نفس‌هایم . برای عاشقی و دلدادگی و خواستن و خواسته شدن .

شکر برای ری‌را

ری‌را شکر خدا زندگی سنجاقک شهریور
سه‌شنبه 1 شهریور 1401 ساعت 08:41

شکرانه

امشب عروسی داریم. دخترک مثل همیشه مشتاق و آماده است. لباس محلی ش رو پوشیده و بزک کرده منتظر من است.

کمی گیر هستیم این روزها. قسط ها اذیتمون میکنه 

و دارم سعی میکنم خدا رو فراموش نکنم.

.

.

خدایا شکرت.

شکر عروسی دخترک لباس بزک
یکشنبه 19 شهریور 1396 ساعت 18:11

من و سنسیز

بالاخره اینجا هم ۱۰ ساله شد.

توی این ۱۰ سال خیلی چیزا یاد گرفتم.و خیلی چیزها را خدا بهم داد.الان دو تا بچه ی گل دارم.یه شغل شیک و دوستداشتنی دارم.یه زندگی زیبا دارم.

خدایا شکر.

و ممنون از بلاگ اسکای عزیز که الان شده جزیی از زندگی من.

شکر تولد زندگی زیبایی ده سالگی وبلاگ بلاگ اسکای
پنج‌شنبه 12 فروردین 1395 ساعت 15:18
3 نظر

شکر

خداوندا گاهی ها آنقدر بی حواسم که یادم میرود همینجا کنارم نشسته ای و هی دست های ناشکرم رو گرفته ای و فحش های آبدارم را تاب میاوری.

من شرمنده . . .

پی نوشت:

- ممنون که پای امیرحافظ به نول خورد.

شکر امیرحافظ برق گرفتگی
یکشنبه 28 تیر 1394 ساعت 11:20
2 نظر

بهار

ز باغ ای باغبان ما را همی بوی بهار آید
کلید باغ ما را ده که فردامان بکار آید

کلید باغ را فردا هزاران خواستار آید
تو لختی صبر کن چندانکه قمری بر چنار آید

چو اندر با غ تو بلبل بدیدار بهار آید
ترا مهمان ناخوانده بروزی صد هزار آید

کنون گر گلبنی را پنج شش گل در شمار آید
چنان دانی که هر کس را همی زو بوی یار آید

بهر امسال پنداری همی خوشتر ز یار آید
از این خوشتر شود فردا که خسرو از شکار آید

بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی
ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی

.: فرخی سیستانی

بهار نوروز عیدانه شکر
شنبه 22 فروردین 1394 ساعت 21:14

شکرانه


خداوندا شکر برای امروزم.

که همسفرم تو بودی و امیر و سلامتی.

و ببخشم که وقت هایی که درصد آدمیتم پایین می آید می شوم خود همان خر درون.

همان نفهمی که نه از حکمت های تو چیزی حالیش می شود و نه شکر داشته هایش را می داند.

تو ببخش.

سلامتی شکر امیرانه برای پسرم
جمعه 9 آبان 1393 ساعت 23:20

سوگلی

بنده هیچ رقم آدم نخواهم شد.اینرا خود نمی گویم.آمار و ارقام هم نمی گویند.آخر خودتان نیک می دانید که در شهر ما آمار را باید قاب گرفت و چسباند ته مستراح. :)

به قول آقای همساده از سکنات و وجنات بنده مشخص است که آدم نخواهم شد.کلا به نوعی تابلویی است در حد مونالیزا.
بنده با همه ی حماقت های روزانه که هی تلاشمان این است که چاشنی منطق هم داشته باشند،گاهی یادم میرود خدای بالای سری چه چیزهایی را بخشیده.
یادم میروند که داشته هایی که اکنون هی هزار انگ بهشان می چسبانم و نقد فیلسوف ماآبانه به آنان میزنم آرزوهای چند مدت پیشم بوده اند.
و خیلی دوست دارم بگویم خداوندا برای درآمدم،برای شغلم که بسیار دوستش می دارم،برای گل پسر خندان و خانم دختر چشم بادامی ام،برای خانه ی گرم و کوچکم و برای هزاران داشته ای که هی با غرغرهای بچه گانه ام تلخ کامت می کنمت،.. شکر.

خدا شکر من
دوشنبه 30 تیر 1393 ساعت 23:14