درباره من
روزانه‌ها
همه- خوراک و فید وبلاگ هر چند خود بلاگ اسکای فید رو پشتیبانی نمی کنه اما اگه اهل برنامه های فیدخوان هستید می تونید از این آدرس مطالب اینجا رو دنبال کنید.
- وبلاگ من در تلگرام سعی میکنم بعد از هر پست مطب رو توی تلگرام هم منتشر کنم . شاید خیلی ها دیگه وبلاگ خونی یادشون رفته باشه.
دسته‌ها
- کامپیوترانه 6
- وقایع اتفاقیه 6
- کتاب هایی که میخونم 3
- فیلم هایی که میبینم 5
- نامه هایی برای پسرم 8
- برای دخترم 2
- بوی خوش زندگی 67
- روزهای بارانی 20
- آسمان آبی ست 32
- تنها هیچ 69
- خودنوشت 24
- کوتاه نوشت 12
- گاهی ها 19
- شُکرنوشت 10
- روزنگار 77
- مملکت نوشت 7
- من صدایش میکنم زارا 4
- سالهایی که می دیدم 4
- اعتراف نامه 7
- برای خودم 17
- آهنگ ها 4
- آموزش 4
- معرفی 1
بایگانی
- دی 1403 1
- آذر 1403 32
- آبان 1403 32
- مهر 1403 2
- شهریور 1403 3
- مرداد 1403 1
- تیر 1403 4
- خرداد 1403 13
- اردیبهشت 1403 10
- فروردین 1403 27
- اسفند 1402 6
- بهمن 1402 1
- آبان 1402 1
- تیر 1402 1
- خرداد 1402 3
- اردیبهشت 1402 10
- فروردین 1402 4
- بهمن 1401 1
- آبان 1401 2
- مهر 1401 1
- شهریور 1401 3
- مرداد 1401 3
- اسفند 1400 1
- دی 1400 1
- آذر 1400 2
- آبان 1400 3
- مهر 1400 4
- شهریور 1400 1
- تیر 1400 1
- خرداد 1400 2
- اردیبهشت 1400 3
- فروردین 1400 3
- اسفند 1399 2
- بهمن 1399 1
- دی 1399 4
- آذر 1399 3
- مرداد 1399 1
- خرداد 1399 1
- اردیبهشت 1399 5
- فروردین 1399 2
- تیر 1398 3
- بهمن 1397 1
- دی 1397 4
- آذر 1397 2
- آبان 1397 1
- مهر 1397 1
- فروردین 1397 4
- اسفند 1396 3
- بهمن 1396 3
- دی 1396 5
- آذر 1396 1
- مهر 1396 1
- شهریور 1396 5
- بهمن 1395 2
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 2
- فروردین 1395 3
- اسفند 1394 1
- بهمن 1394 1
- آذر 1394 3
- آبان 1394 13
- مهر 1394 4
- شهریور 1394 1
- مرداد 1394 6
- تیر 1394 9
- خرداد 1394 1
- اردیبهشت 1394 7
- فروردین 1394 2
- اسفند 1393 3
- بهمن 1393 2
- دی 1393 3
- آذر 1393 2
- آبان 1393 13
- مهر 1393 3
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 3
- تیر 1393 2
- خرداد 1393 7
- اردیبهشت 1393 1
- فروردین 1393 1
- اسفند 1392 1
- دی 1392 1
- مهر 1392 2
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 4
- تیر 1392 11
- خرداد 1392 4
- اردیبهشت 1392 6
- فروردین 1392 6
- اسفند 1391 11
- مهر 1391 4
- شهریور 1391 3
- مرداد 1391 8
- تیر 1391 11
- خرداد 1391 12
- اردیبهشت 1391 10
- فروردین 1391 7
- اسفند 1390 6
- بهمن 1390 7
- دی 1390 3
- آذر 1390 2
- آبان 1390 3
- مهر 1390 3
- شهریور 1390 3
- مرداد 1390 2
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 1
- اردیبهشت 1390 1
- اسفند 1389 1
- بهمن 1389 1
- دی 1389 2
- آذر 1389 2
- شهریور 1389 1
- تیر 1389 3
- اردیبهشت 1389 3
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 2
- دی 1388 2
- آبان 1388 1
- مهر 1388 1
- مرداد 1388 2
- تیر 1388 1
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 2
- بهمن 1387 2
- دی 1387 3
- آبان 1387 1
- مهر 1387 1
- شهریور 1387 4
- مرداد 1387 4
- تیر 1387 4
- خرداد 1387 4
- اردیبهشت 1387 4
- فروردین 1387 2
- اسفند 1386 2
- بهمن 1386 3
- دی 1386 1
- آذر 1386 2
- مهر 1386 1
- مرداد 1386 1
- خرداد 1386 2
- اردیبهشت 1386 1
- فروردین 1386 1
- اسفند 1385 1
- بهمن 1385 1
- دی 1385 1
- آذر 1385 1
- آبان 1385 1
- مهر 1385 1
- شهریور 1385 1
- مرداد 1385 1
- تیر 1385 1
- اردیبهشت 1385 3
- فروردین 1385 4
جستجو
صادق
صادق همیشه ساده بود.با چهره لاغر و سبزه.
همیشه مسافر بود.از هر فکری،از هر توهمی...
حرفهایش گاهی آنقدر بچه گانه بود که باورت نمیشد مثلا دارد نصیحتت میکند.زندگی را روی برگی کاهی با ته مداد پیدا شده کنار جدول خیابان کشیده بود!به همین سادگی.با همین تک رنگی.
صادق گاهی وقت ها می لرزید.درست مثل من.گاهی وقت ها می ترسید حتی از غذای توی مهمانی،از رقص های باسنی،از لختی های بی حیایی.از همه اشان می ترسید.
اما تا می توانست میرفت.آنقدرها که پاهای بلندش جان داشت.آنقدرها تا گشنگی های صحرا،ناهارهای تکه نانی و هزار کوفت و زهرمار دیگه را فراموش کند.تا قیمت مسیرهای اسنپ و نصب ویز را یادش رود.
و درد آنجا بود که حین رفتنش گفت نگهش دار شاید به دردت بخور و تک برگ کُپِن سه نفره روستایی را بهم داد.یه کالابرگ روستایی.
تمام.
صادق رفت.با لباسی که به تن داشت و کیفی که یه بچه هم می تونست بلندش کنه.
صادق رفت.ساده با چهره سبزه اش.
من و ماشین سرتراشی
یادش بخیر. یه معلم عربی توی محل بود که عصرای جمعه‌ها با التماس ما بچه‌ها راضی میشد سلمانی یا همون آرایشگاه ماها باشه.
هیچوقت اون ماشین سرتراشی آلمانی دستی رو از یاد نخواهیم برد.
بی‌مروت اونقدر سرمون رو فشار میداد که انگاری تمام آبا و اجدادش رو کشته باشیم.
ماشین سر تراشی آلمانی انگار میخواست تاوان تمام کشته‌های جنگ جهانی‌اش را از کله‌ی تاس ماها بگیره. چه گیرهایی که موهای بیچاره بین دوندونه‌هاش نمی‌کرد و چه اشک‌های بی صدایی که از چشم‌های بی‌گناهمون در نمی‌اومد.
و بدبختی این بود که ما و تموم هم سن و سال‌های من اعتراض رو بلد نبودیم. اصلا نمیدونستیم که میتونیم بگیم آقای فکوری ! جان مادرت مغز سرمون داره از گوش‌هامون میزنه بیرون.
شایدم یادش نخیر. ماشین سر تراشی آلمانی کابوس عصرهای جمعه‌امان بود و امشب وقتی پسرک داره آرایش می‌کنه چشمم میخوره به دکور جالب آرایشگاه دوستم.
من و ماشین سرتراشی دستی.
من و تموم ترس‌های بچه‌گی.
من و یه عالمه سادگی بچه‌گانه.
و خدا را شکر.
ممنون برا تمام داشته‌هایم.
خشکسالی و هیچ
هیچ است. مثل دل خودم. مثل دستهای همیشه خشکم. مثل قلب کوچک لرزانم.
هیچ است خُب. مثل روزگار هم‌نسل‌هایم. مثل سفره‌های محارمم.
هیچ است دیگر. چون لبان خشکیده از ترس. چون شرمساری هزاران اسم به نام پدر. چون ذهن خلاق یک گرسنه.
هیچ است همیشه. چون خشکی این همه سال سرزمینم. چون امیدهای همواره یاس مادر. چون دلشکستگی‌هایش از نم‌های این خدای بی‌مروت. چون کارت‌های عابر بانکمان. چون دیانتمان. چون شرافتشان.
هیچ است.
