این منم یک زریر. پر از شیطنتهای پسرانه و تجربههای پدرانه. میان دستهای ریرا چشم به آغوش عشق گشودم. میان پاییز دلم را از خدا پسگرفتم و تمام دنیا را به اسمش صدا زدم . زودرنجم و نازک نارنجی اما سعی میکنم خدا رو میان آدمکهاش گم نکنم .
دستهام رو سپردن به دامن یار و جسورانه هر روز انگاری کلاه میکنم برای جنگ . آشوب دلم را موسیقی صداش ، صدای خدا میان مسیر پیادهروی و دیدنِ امید آدمیان ، آرام میکنه. نوشتن رو دوست دارم اما اندکی شیرازی تشریف داشته و حال نگارش رو زیاد ندارم . با اینجا سالها رفاقت دارم .
ادامه...
پی نوشت: - شاید الان بدونن عاشقی توی غبار عراق و سوریه چقدر جرات میخواد و صبر -
Je t’aime encore et tu ne le sais pas Mais mon coeur doit te laisser partir Pour un meilleur avenir C’est ta vie que je détruirais Ce sont mes voeux que je trahirais En restant auprès de toi Même si je n’aime que toi