گاه‌نوشت‌های یک زریر
گاه‌نوشت‌های یک زریر

گاه‌نوشت‌های یک زریر

رکورد بیشترین پست توی بلاگ اسکای

این بیست و هشتمین پستی هست که از زمان ایجاد وبلاگ توی یک ماه انتشار  کردم. 

از سال ٨۵. از فروردین ٨۵ توی کارگاه کامپیوتر دانشگاه. 

نوشتن آرومم میکنه. وقتی تنهایی و مونس زیستنت  خودته و خودت،  پس آدمی باید پناهی داشته باشه برای تاب آوردن. 

هر چی جلوتر میرم متوجه میشم خانواده ای در کار نیست. معشوقی نیست. همکاری نیست. یاوری نیست. فقط مرگ در سایه نشسته ت به ما می‌نگرد. 

باید تنهایی  رو بیشتر تمرین کنم.