سلام. یادم باشه رضایت من از خودم چیزی نیست که با تغییر دادن فونت گوشی ، عوض کردن تم و قالب یا چند صباح خوب زیستن بدست بیاد. هر چیزی توی این زندگی یه روند ادامه داره، یه رودخونه ست که همیشه جاریه. الان گم هستم نمی دونم کدوم جهت رو میخام شنا کنم.سراسر ترس دارم و دودلی .
در کنار این وبلاگ ، محض کنجکاوی هم که باشه توی بلاگاسپات و وردپرس هم مشابهش رو ساخته بودم ( بماند که زیر ساخت طراحی اونا مخصوصا با قالب های خشک، بیشتر مناسب لاتین زبان ها هستش ) ، با هر حال ، دیشب داشتم نگاهی به بهشون مینداختم و ناخودآگاه شروع کردم به خوندن پست های چند سال قبل ، نوشته های سال ۹۵ بود . زمانی که خونه می ساختیم و عجیب که همیشه درگیر خودم بودم. درگیر همین روند معدوم. مثل بازنده ها همیشه بهانه ای برای باختن میشه پیدا کرد.