میان هر برگ کویر در نسیم ظهرگاهی، صدای هر گوسفندی می شود لذت مخلوق بودن.
گویی خدا تابستان را برای شنیدن وز وز زنبورهایش گرم تر داشته.
بلکه سکوت صحرا ، زنده ترم دارد.
چوپانم. نقاش بهارهای ندیده ام. شاعر کتاب های نخوانده ام و شاگرد قلم های آفتاب و صحبت های باد.