گاه‌نوشت‌های یک زریر
گاه‌نوشت‌های یک زریر

گاه‌نوشت‌های یک زریر

چون دهان می گشایی

کم کم دارم به این عینکه شک میکنم.

به همه ی حرفهایی که زدم و کارایی که کردم.

گوش محرم نیست.

حرفهات میشن چماق دست ملت.



پی نوشت:

- اصالت مهمترین مشخصه ی هر چیز ِ.دیشب این فوتبال خیلی اصیل بود.

تا کور شود  هرکه نتوان دید. :)

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.